Τ᾽ αστέρια

-Μα πες μου εσύ που όλα τα ξέρεις:
Ποιος ειν᾽ ο δρόμος για τ᾽ αστέρια[1];
Της είπα και γέλασε.

Και μου απάντησε:
-Πάλι γι᾽ αστέρια μου λες;
Μα δεν κοιτάς ποτέ χαμηλά, πού πατάς;

-Κάποτε το έκανα.
Μα τώρα το φως απ᾽ το δικό σου αστέρι
δεν αφήνει τίποτ᾽ άλλο στο οπτικό πεδίο...

~~~
[1] Από το «Μάρκος και Άννα» των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα