Κυτταρικός θάνατος
Διάβαζα πριν λίγο καιρό για το πως αντιμετωπίζουν κάποια συγκεκριμένα φυτά τους εισβολείς που δε μπορούν να εξοντώσουν.
Τα φυτικά κύτταρα που βρίσκονται γύρω από το προσβεβλημένο απονεκρώνονται και σχηματίζουν με συγκεκριμένη διαδικασία ένα αδιαπέραστο τείχος προστασίας.
Έτσι ο εισβολέας απομονώνεται και δε μπορεί να μολύνει κι άλλα κύτταρα του φυτού.
Η αυταπάρνηση των λίγων σώζει το σύνολο.
Χωρίς παράπονα και γκρίνιες.
Χωρίς υπεκφυγές και «παραθυράκια».
Κάνουν απλά το χρέος τους
στο βαθμό που θα χρειαστεί
τη στιγμή που θα ζητηθεί
για το καλό όλων...
4 σχόλια:
Από τα πιο ωραία σου ποστ - εκτός απο τις Περικοπές.
Μ'αρεσε πολύ.
Σ' ευχαριστώ (-:
Εμένα τώρα, γιατί μού φαίνεται λίγο ανησυχητικό;
Ομογενοποίήση, οργανικισμός, καταπίεση της ιδιαιτερότητας....
> Ομογενοποίήση, οργανικισμός, καταπίεση της ιδιαιτερότητας....
Νομίζω ότι τα παραλές.
Το μόνο που μας βάζει σε προβληματισμό είναι είναι το κατά πόσον είναι τα κύτταρα "αναγκασμένα" να το κάνουν αυτό, προσπαθώντας να το ανάγουμε σε ανθρώπινα κριτήρια.
Σκέψου πάντως ότι αν κάποιο από τα γειτονικά κύτταρα δε συμμορφωθεί θα έχουμε ένα καρκίνωμα στο φυτικό ιστό.
Δημοσίευση σχολίου