1/5/09

Δέλτα

Σε έναν κόσμο που ρέει
αυτό που πραγματικά αισθανόμαστε
είναι οι μεταβολές.

Με την απώλεια
συνειδητοποιούμε
την αξία.

Οι αυξομειώσεις
μας επιτρέπουν
να κατανοήσουμε τα ποσά.

Η σχετική ταχύτητα
προσδιορίζει τις αποστάσεις
και τις θέσεις.

Καμπύλες κι όχι ευθείες
στα σχεδιαγράμματα
και στο οπτικό πεδίο.

Δυναμική
κι όχι στατική η ισορροπία
έμβιων και άβιων.

Σε έναν κόσμο που ρέει
γιατί κάποιοι

μένουν στάσιμοι;

~

(Ο τίτλος αναφέρεται στον αντίστοιχο τελεστή των μαθηματικών)

1 σχόλιο:

MARIA ANDREADELLI είπε...

Μοιάζουν στάσιμοι όσοι πάνε με το ρεύμα, με καλή παρατήρηση οι έξω από αυτό μπορούν να διακρίνουν την συνήθως καθοδική τους κατεύθυνση. Η γη γυρίζει αλλά πρέπει να πάμε ως το φεγγάρι για να τη δούμε.