Περικοπές από το κατά Καζαντζάκη Ευαγγέλιον, #20

Χαρά μεγάλη να μπαίνεις σ' ένα χωριάτικο κρητικό σπίτι· όλα γύρα πατριαρχικά, αιώνια: το τζάκι, ένα λυχνάρι κρεμασμένο δίπλα στο τζάκι, πιθάρια με λάδι και γεννήματα και ζερβά ως μπαίνουμε, σ' ένα κούφωμα του τοίχου, στο σταμνοστάτη, το σταμνί με το δροσερό νερό, ταπωμένο με σταμναγκάθι. Στα δοκάρι κρέμουνται αρμαθιές κυδώνια και ρόδια και μυρωδάτα βότανα - φασκόμηλο, δυόσμο, δεντρολίβανο, θρούμπα. Στο βάθος, τρία τέσσερα σκαλοπάτια, κι ανεβαίνεις στο σοφά, όπου είναι το στριποδένιο κρεβάτι, κι από πάνω τ' άγια κονίσματα με το αναμμένο καντήλι. Το σπίτι σου φαίνεται αδειανό, κι όμως τα 'χει όλα· τόσο λίγα πράματα έχει ανάγκη ο σωστός άνθρωπος.

(Νίκος Καζαντζάκης, "Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά")

[σ.σ. Δεν άντεξα να μη γράψω κάτι σχετικό με σπίτι q-:]