Αποκρουστικός

Πριν μερικές μέρες, βαδίζοντας στο δρόμο, είδα ένα παλιό συμμαθητή μου. Το συγκεκριμένο παιδί, από τότε είχε πρόβλημα βάρους. Θυμάμαι ότι έτρωγε πολύ και ήταν σχετικά παχύς. Σήμερα που τον είδα μετά από πολλά χρόνια όμως, ήταν αποκρουστικά παχύσαρκος.

Γνωρίζω αρκετούς ανθρώπους που έχουν πολλά, ακόμα και πάρα πολλά κιλά παραπάνω. Δεν έχω πρόβλημα μ᾽ αυτούς, τους αγαπάω όπως είναι. Ετούτος εδώ όμως ήταν τόσο, που σχεδόν δε μπορούσε να περπατήσει, θα έλεγε κανείς ότι έσερνε το πάχος του στο δρόμο.

Δε γνωρίζω ποια ασθένεια, ορμονικό πρόβλημα ή ψυχικό ζήτημα μπορεί να φέρει κάποιον σε τέτοια κατάσταση. Νομίζω όμως, ότι όταν είσαι εκεί, έχεις χάσει ένα μεγάλο μέρος του αυτοσεβασμού σου. Και μαζί την ικανότητα να χαρείς τη ζωή.

Η αλήθεια είναι ότι δεν του μίλησα. Σκέφτηκα μόνο: «Θεέ μου, χρειάζεται βοήθεια. Μα πώς μπορεί;» Κι έπειτα έγινα εγωιστής και ξανασκέφτηκα: «Να μη σταματήσω ποτέ να προσέχω τη Διατροφή, την Άσκηση και την Υγεία μου»


Νομίζετε ότι αυτή είναι μια ανάρτηση σχετικά με το βάρος; Κάνετε λάθος.


Μήπως δεν πρέπει να κολλάμε στα προβλήματα που φαίνονται με το μάτι; Υπάρχουν όμως κι αυτά που δε φαίνονται, γιατί είναι στο μυαλό μας.

Σαν άσκηση για το σπίτι, σκεφτείτε τα δικά σας θέματα τα οποία δε σας αφήνουν να χαρείτε τη ζωή. Και τι μπορείτε να κάνετε γι᾽ αυτά. Θα θέλατε, αν μπορούσε κάποιος να δει την ψυχική σας κατάσταση, να σκεφτόταν ότι σκεφτόμουν εγώ, βλέποντας τον παλιό συμμαθητή μου;

Το ίδιο θα κάνω κι εγώ για τον εαυτό μου. Και, ως γνωστόν, όποιος σκαλίζει, ανακαλύπτει.