Περικοπές από το κατά Καζαντζάκη Ευαγγέλιον, #14

Ο μούστος έβραζε στα βαρέλια, - ποιος θα πιει το κρασί, αναρωτιόνταν οι Κρητικοί, ποιος θα ζυμώσει ψωμί απ' τη φετεινή σοδειά, ποιος θα ζει να κάμει Χριστούγεννα; Οι μανάδες κοίταζαν τους λεβέντες τους γιους τους, οι γυναίκες τους άντρες τους, οι αδερφάδες τ' αδέρφια, τους κοίταζαν κι έβλεπαν πίσω από τους ώμους τους το Χάρο· μα δε μιλούσαν. Το 'ξεραν, Κρητικοί 'ναι, γι' αυτό γεννήθηκαν, να σκοτωθούν για την Κρήτη.