27/10/10

Αντάμωμα

Τι να πει κανείς τόσον καιρό μετά;

Ένας άλλος άνθρωπος
σε άλλα μήκη και πλάτη
κάθεται σε άλλον υπολογιστή
να κρατήσει ημερολόγιο του πλοίου
ενός άλλου ταξιδιού
κάτω από άλλον ήλιο
"και τ' άστρα κάποιων / αγνωστών σας ουρανών" (1)
μα σαφώς με τα ίδια όνειρα!

Σαλπάραμε από καιρό.
Και κοιτώντας από την πρύμνη
τον ορίζοντα
δε βλέπω παρά μόνο θάλασσα.

Όσο για το τι βλέπω από την πλώρη,
θα μείνετε μαζί μου στο ταξίδι
για να το μάθετε;

~

(1) Στίχος από το ποίημα "Casbah", του -ποιου άλλου φυσικά;- Νίκου Καββαδία.

1 σχόλιο:

adamo είπε...

Θα μείνουμε