Παίξε βραχή μου φυσαρμόνικα
Ένα (ακόμα) από τα απωθημένα μου ήταν να μάθω να παίζω φυσαρμόνικα. Το γιατί ειδικά αυτό το όργανο, δεν μπορώ να το εξηγήσω καλά-καλά κι ο ίδιος. Ίσως είναι ο βραχνός, μελαγχολικός της ήχος. Ίσως είναι το μικρό της μέγεθος που επιτρέπει να την έχεις πάντα μαζί σου. Ίσως είναι η αγάπη μου για τους αδερφούς Κατσιμίχα που τη χρησιμοποιούν συχνά στα τραγούδια τους.
Πριν λίγες μέρες λοιπόν, πήρα σαν καθυστερημένο δώρο γενεθλίων μια φυσαρμόνικα. Είναι μια Hohner, της κλίμακας του Ντο.
Όχι, δεν είναι απλά ένα μικρό-μικρό οργανάκι, απίστευτα χαριτωμενο, που βγάζει ένα βραχνό, περίεργο ήχο. Είναι ένα ζωντανό πλάσμα με ψυχή. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος που περιμένει να κατακτήσω, να μάθω να μιλάω τη γλώσσα του, να τον κάνω προέκταση της ψυχής μου, να του δοθώ ολοκληρωτικά και να τον κάνω να μου δοθεί ολοκληρωτικά. Κι όπως σε πολλά άλλα πράγματα, είναι ακριβώς αυτή η διαδικασία της μύησης που είναι από τα πιο όμορφα κομμάτια της όλης εμπειρίας...
4 σχόλια:
Καλορίζικη! Αν δεν το έχεις ήδη δει ρίξε μια ματιά εδώ: http://portal.kithara.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=265
Για απορίες εδώ είμαστε!
Δεν είπαμε ότι είμαστε πολύ μικροί για να έχουμε απωθημένα; Επιθυμίες, όνειρα και σχέδια λέγοντα ακόμα... ;-)
Καλησπέρα,
Ίσως πολύ απλά να είναι επειδή σού αρέσει (και φυσικά το μικρό της μέγεθος παίζει σημαντικό ρόλο)
Καλή μύηση στη φυσαρμόνικα, περιμένουμε να σε άκουσουμε και να απολάυσουμε χαρούμενα, μελαγχολικά κλπ κομμάτια που θα παίξεις και που θα συνθέσεις.
ΥΓ: η παραπομπή δεν ανοίγει
Oscula
@Αρίστη: Έχεις απόλυτο δίκιο. Κι όσο πιο πολλά πραγματοποιηθούν, τόσο το καλύτερο!
@ντροπαλός: Διόρθωσα το λινκ. Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου