Περικοπές από το κατά Καζαντζάκη Ευαγγέλιον, #12

-Μωρέ, τι μηχανή είναι ο άνθρωπος! Της βάζεις ψωμί, κρασί, ψάρια, ραπανάκια, και βγαίνουν αναστεναγμοί, γέλια κι ονείρατα. Εργοστάσιο! Μέσα στο κεφάλι μας είναι, θαρρώ, ένας κινηματογράφος από κείνους που μιλούνε.

(Νίκου Καζαντζάκη, «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά»)