Το Εφήμερο και το Αιώνιο

"Για μένα,
δεν υπάρχει αύριο.
Για σένα, οι αιώνες
δεν είναι
παρά ασήμαντες τελίτσες
σε άσπρο φόντο.
Τιμή μου να γίνει από αύριο τροφή σου
το νεκρό μου σώμα"
είπε το ροδοπέταλο
πέφτοντας στα πόδια της σεκόιας
παρασυρμένο
από την πρωινή αύρα.

"Δική μου τιμή
να στολίσεις για λίγο
τις ρίζες μου
με τη δροσιά,
το χρώμα
και το άρωμά σου
κι ύστερα
να γίνεις στήριγμα
για να ψηλώσω
έναν πόντο παραπάνω"
του είπε η σεκόια
και το αγκάλιασε.