Περικοπές από το κατά Καζαντζάκη Ευαγγέλιον
-Παππού, είπε, πιάνοντας το χέρι του γέρου, έχω ακουστά, έζησες σαν το μεγάλο δρυ, έφαες μπόρες, πόνεσες, χάρηκες, πολέμησες, δούλεψες εκατό χρόνια. Πώς σου φάνηκες η ζωή, παππού, στα εκατό τούτα χρόνια;
-Σαν ένα ποτήρι κρύο νερό, παιδί μου, αποκρίθηκε ο γέρος.
-Και διψάς ακόμα παππού;
Σήκωσε αψηλά το μπράτσο του ο γέρος, έπεσε το φαρδύ μανίκι του πουκαμίσου και ξεσκέπασε, ως τον ώμο, το κοκαλιάρικο κουφαλιασμένο μπράτσο.
-Ανάθεμά τον, είπε, με βαριά φωνή σα να καταριόταν, ανάθεμά τον που ξεδίψασε!
(Νίκου Καζαντζάκη, «Ο καπετάν Μιχάλης»)
2 σχόλια:
Μεταξύ του Περί τυφλότητος και του Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο του Σκαραμάγκου;
Συγνώμη, δε σε πιάνω (ίσως γιατί δεν έχω διαβάσει από τα βιβλία αυτά το δεύτερο)
Δημοσίευση σχολίου