11/7/07

Το κυπαρίσι και η Αόρατη Ομορφιά

Περπατώντας κάποιο βράδυ στο πεζοδρόμιο μιας λεωφόρου πολύ κοντά στο σπίτι μου, πρόσεξα κάτι που δεν είχα παρατηρήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια: Ένα πανύψηλο, θεόρατο κυπαρίσι. Είναι πανέμορφο. Είναι πάντα εκεί, ήταν πάντα εκεί. Περνάω πολύ συχνά, ποτέ όμως δεν είχα σηκώσει το βλέμμα μου για να δω πόσο ψηλά φτάνει.

Αναρωτιέμαι μερικές φορές, πόσο τυφλοί είμαστε και δεν το ξέρουμε;
Πόσα πράγματα είναι μπροστά στα μάτια μας και δεν τα βλέπουμε;
Πόση ομορφιά παραβλέπουμε κοιτώντας χαμηλά;

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αισιόδοξο το κείμενο σου. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας να δούμε καλύτερα, η ομορφιά μπορεί να είναι δίπλα μας, και απλά να την παραβλέπουμε.

Την καλημέρα μου