Σημείο αναφοράς

Σ' έναν κόσμο που αλλάζει, μέσα κι έξω σου και που ποτέ δε σταματά, που τίποτα δεν είναι δεδομένο, που τα πάντα αμφισβητούνται, το φλέγον ερώτημα είναι ένα;

Ποιο είναι το σημείο αναφοράς;


Γιατί όταν θέλεις να χτίσεις κάτι στέρεο, χρειάζεσαι, ευτυχώς ή δυστυχώς, ένα σταθερό σημείο, ένα σημείο αναφοράς.

Κι απάντηση είναι ότι τα σημεία αναφοράς είναι ελάχιστα. Όλα καταρρέουν γύρω σου κι όλα ορθώνονται ξανά την επόμενη στιγμή. Με άλλα πρόσωπα, με άλλη υφή. Διαφορετικά κάθε τόσο.

Για μένα, δύο είναι τα σημεία αναφοράς. Δύο είναι τα μεγάλα, πραγματικά και αληθινά σημεία, γύρω από τα οποία περιστρέφεται όλος ο κόσμος μου.

Το ένα είναι τα συναισθήματά μου, αυτό που αισθάνομαι κάθε στιγμή. Ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τον κόσμο, όχι μέσω των αισθήσεων, αλλά μέσω της καρδιάς μου. Κι αυτός φυσικά, κάθε άλλο παρά σταθερός είναι συν τω χρόνω, δεν παύει όμως να αποτελεί έναν οδηγό για το παρόν.

Το άλλο είναι ο ουρανός... Ο ουρανός που με θρέφει από μικρό παιδί. Το γαλανό που βύζαξα για να μεγαλώσω. Η αρχέγονη φλόγα που εγγυάται τη συνέχιση της ζωής. Όσο υπάρχει αυτή, θα μπορώ να ξυπνάω ξανά κάθε πρωί και να παίρνω ενέργεια, σα να ξαναρχίζω από την αρχή τη ζωή μου.


Αναρωτηθήκατε ποτέ, ποια είναι τα δικά σας σημεία αναφοράς; Προσέξτε πολύ όμως... Πολλά από τα πράγματα που θεωρούμε δεδομένα, δεν είναι. Δεν είναι καθόλου, μα καθόλου δεδομένα...