Όλα λάθος;

Μερικές φορές αισθάνομαι ότι όλα γύρω μου είναι λάθος...

• Οι άνθρωποι:
Δε σκέφτονται παρά μόνο τον εαυτό τους. Δεν έχουν μάθει ούτε να ακούν τους άλλους. Δε θέλουν να αλλάξουν προς το καλύτερο καμιά πτυχή του
εαυτού τους. Δεν δέχονται να θυσιάσουν ούτε ένα κομματάκι του χρόνου τους, της βολής τους για τους άλλους, για το σύνολο, για τον κόσμο μας.


• Το κράτος:
(Ποιο κράτος;) Οργάνωση μηδέν. Υποδομή υπό το μηδέν. Ένα μεγάλο χάος όλα. Πατρίδα, σ' όποια γωνιά σου και να ταξιδέψω, με πληγώνεις.


• Οι νόμοι:
Αυτοί που κανένας δε σέβεται. Που πρώτοι οι πολιτικοί παραβιάζουν. Η καθυστερημένη νομοθεσία. Η γραφειοκρατία. Ο κρατικός μηχανισμός που δουλεύει (όταν δουλεύει) με απόδοση 10% και διαχέει το υπόλοιπο της ενέργειας (των χρημάτων όλων μας) στην ατμόσφαιρα υπό μορφή ...θερμότητας.


• Ο ίδιος, πολλές φορές:
Δεν προλαβαίνω να ανακαλύπτω απαράδεκτες συνήθειες και κόμπλεξ που μου κληροδότησαν το περιβάλλον και οι δικοί μου.

Και τι να πρωτοαλλάξει κάποιος που ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο, όταν όπου και να γυρίσει το μάτι του βλέπει κακώς κείμενα, απαράδεκτες καταστάσεις και αδιαφορία;

Προσπαθεί σκληρά κάθε στιγμή να αλλάξει πρώτα τον εαυτό του προς το καλύτερο κι ύστερα να ακτινοβολήσει θετική ενέργεια στους γύρω του.

Μεγάλη η αδράνεια του κόσμου, δύσκολη δουλειά το να "γυρίσει ο ήλιος".

Ατέλειωτη προσπάθεια, η οποία αντίκρυσμα θα έχει μόνο όταν η νέα γενιά καταλάβει. Γιατί για την παλιά δε γίνεται πια τίποτα.

Κουράγιο.