Σημείο Ισορροπίας

Αυτή τη φορά, κατ' εξαίρεση, ας ασχοληθούμε με τα μηδέν και τα ένα και τη στάση μου απέναντί τους, όπως και το αντίστροφο.

Ξανά για το θέμα της δουλειάς.
Ας μονολογήσω για άλλη μια φορά γεγονότα.
(Με ηδονίζει, τελικά, αυτός ο τρόπος γραφής... :-ρ)

• Διάλεξα μόνος μου το δρόμο της πολλής δουλειάς, επιλέγοντας τις νέες προκλήσεις από την ηρεμία.
  
• Η δουλειά με έβαλε να κολυμπήσω στα βαθιά, όπως λέει κι η Charoulita εδώ και νομίζω ότι τα κατάφερα και δεν πνίγηκα. Κολυμπάω. Λίγο άχαρα, αλλά κολυμπάω.
  
• Μου αρέσει η δουλειά μου. Έτσι απλά. Αυτός είναι ένας λόγος που κάθομαι ακόμα. Ο άλλος είναι ότι πληρώνουν καλά (-;
  
• Σε μια καινούρια εταιρεία, αυτό που λείπει είναι η υποδομή. Και ο λόγος της πολλής δουλειάς είναι να δημιουργηθεί μια υποδομή ώστε να αναγνωριστεί η αξία (των τόννων) της δουλειάς μου, που αυτή τη στιγμή, δυστυχώς δε φαίνεται.
  
• Όταν δουλεύεις τόσο όμως, τη μια "πωρώνεσαι" και την άλλη τσαντίζεσαι, γιατί κόβει από τη ζωή σου.
  
• Είναι και καλοκαίρι, όχι η κατάλληλη εποχή για να είσαι χωμένος σ' ένα γραφείο.
  
• ...
  
• Τελικά τι θέλω; Μήπως δεν το ξέρω; Μήπως να το αποφασίσω και να ξανάρθω με τον ...κηδεμόνα μου;
  
• Οι φωνές ψιθυρίζουν: "Χρυσή Τομή... Βρές τη Χρυσή Τομή... Ψάξε και βρες Τη... Βρες το δικό σου σημείο ισορροπίας..."
  

Και πράγματι, αυτή είναι η λύση.

Φυσικά, το σημείο ισορροπίας είναι διαφορετικό για τον καθένα και είναι και συνάρτηση του χρόνου. Η ισορροπία είναι δηλαδή μια δυναμική ισορροπία, που συνεχώς μεταβάλλεται.