Πραγματικότητα;

Τι είναι η ζωή;

Όποιος πει, "μα τι άλλο από αυτό που βλέπω, ακούω, μυρίζω, γεύομαι, αγγίζω", είναι μάλλον πολύ γελασμένος. Οι καημένες οι αισθήσεις, πασχίζουν να μας μεταφέρουν μια όσο πιο ακριβή γίνεται εικόνα του κόσμου που μας περιβάλλει. Το μυαλό όμως, σοφός γέροντας, ξεδιαλέγει, φιλτράρει, δίνει προτεραιότητα εκεί που πρέπει. Κι αυτό που τελικά είναι η ζωή μας, δεν είναι η πραγματικότητα. Είναι η αίσθησή μας για την πραγματικότητα. Ο καθένας μας, τελικά, ζει στη δική του. Εκείνη που βρίσκεται μέσα στο μυαλό του.

Ο καθένας μας, δηλαδή, προχωράει φορώντας τη δική του προσωπική παρωπίδα. Την παρωπίδα που διάλεξε ο ίδιος και βάσει της οποίας χαράσσει την πορεία του. Άλλων η παρωπίδα είναι πιο στενή, αφήνοντας πιο λίγα ερεθίσματα να περάσουν, άλλων είναι πιο πλατειά, αφήνοντας περισσότερα. Γενικά, όσο πιο πλατειά, τόσο το καλύτερο, και στο χέρι μας να την πλατύνουμε όσο μπορούμε. Η παρωπίδα όμως χρειάζεται για να προχωρήσεις. Κι αυτό γιατί τα ερεθίσματα είναι τόσα πολλά, που το μυαλό του ανθρώπου, απλά θα καιγόταν αν προσπαθούσε να τα επεξεργαστεί όλα μαζί.

Βλέπει λοιπόν αυτά που θέλει να δει, ακούει αυτά που θέλει να ακούσει, και ούτω καθ' εξής. Και ζει την πραγματικότητα που θέλει να ζήσει.