Η κλεψύδρα

Η ζωή μας θα μπορούσε να παρομοιαστεί με μια κλεψύδρα.

Οι κόκκοι της άμμου είναι τα πράγματα που κάναμε ή που σχεδιάζουμε να κάνουμε.

Το παρελθόν είναι το κάτω μισό της κλεψύδρας.

Το μέλλον είναι το πάνω μισό της κλεψύδρας.

Και το παρόν; Το παρόν δεν είναι παρά μια στενή τρυπούλα, από την οποία περνάει κάθε στιγμή ένας κόκκος άμμου. Από το μέλλον περνάει στο παρελθόν.

Κάθε στιγμή, μόνο ένας κόκκος μπορεί να περάσει. Μόνο ένας κόκκος, μόνο μια δουλειά, μόνο ένα πράγμα που μπορούμε να κάνουμε κάθε στιγμή.

Κι όμως εμείς είμαστε τόσο ανόητοι που στοιβάζουμε ένα βουνό άμμου στο πάνω μέρος της κλεψύδρας. Κι αυτό βαραίνει. Το βάρος της άμμου σπρώχνει τους κόκκους που προσπαθούν να περάσουν με μεγαλύτερη κι ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα.

Το βάρος όλης αυτής της άμμου εκεί ψηλά, κινδυνεύει να ανατρέψει την κλεψύδρα κάνοντάς την ασταθή.

Κι ακόμα χειρότερα, όλο αυτό το βάρος πρέπει να το σηκώσει εκείνο το πολύ λεπτό κομμάτι γυαλιού που βρίσκεται στο κέντρο της, στο στενό, αδιόρατο σημείο μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. Πόσο βάρος ακόμα μπορούμε να του φορτώσουμε;