Απωθημένα;

Περι απωθημένων ο λόγος.

Γεια σου! Είμαστε τα απωθημένα σου:

• Είμαστε τα πράγματα που δεν έκανες.


• Είμαστε τα βιβλία που δεν διάβασες, οι ταινίες που δεν είδες, οι συναυλίες που δεν πήγες.


• Είμαστε τα κορίτσια που δεν φίλησες, οι γυναίκες που δεν αγκάλιασες, τα σώματα που δεν χαίδεψες.


• Είμαστε οι τόποι που δεν ταξίδεψες, οι θάλασσες που δεν όργωσες, οι δρόμοι που δεν περπάτησες.


• Είμαστε τα φαγητά που δεν γέυθηκες, τα λουλούδια που δε μύρισες, τα χρώματα που δεν θαύμασες.


• Είμαστε οι στιγμές που δεν έζησες, οι ώρες που κάθισες άπραγος, τα χρόνια που πέρασαν έτσι, δίχως νόημα.

Μα, ω ναι, δεν υπάρχουν απωθημένα σ' ένα νέον άνθρωπο. [1] Υπάρχουν μόνο όνειρα. Όνειρα που είναι μόνο στο χέρι σου να πραγματοποιήσεις.

Είμαστε οι στιγμές που δεν έζησες. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα πια για μας.

Μπορείς να κάνεις όμως πολλά. Για τη στιγμή που ήρθε, που είναι τώρα εδώ. Πιάσε την πριν πετάξει και γίνει στιγμή που πέρασε...


[1]: Ευχ-αριστίες για ένα σχόλιο, με αφορμή το οποίο έγραψα το ποστ αυτό.